Wij maken gebruik van cookies

Onze website maakt gebruik van cookies van derden om onze diensten en producten te kunnen analyseren en verbeteren. Wilt u geen cookies van derden?  Klik dan op"Alleen functionele cookies". 

IMG_0751.jpeg

Gelukkig Nieuwjaar!


Wat het jaar ons gaat brengen, niemand die het weet. Altijd zijn er onverwachte verrassingen, zoals het einde van 2023 ons duidelijk maakte. Onzekerheid troef, dus en daarmee zullen we moeten leven.

Zeker lijkt wel dat de nieuw te vormen regering (Kabinet Plasterk-1?) nogal afhoudend zal zijn om belangrijke maatregelen te nemen voor het krijgen van een duurzame samenleving. Dat heeft consequenties voor het oplossen van de grote vraagstukken waarvoor we staan: klimaat, stikstof, CO2, ruimte en natuur, woningbouw, waterbeheer, steeds groter extremen in het weer, ga maar door.

Wat ons betreft: wij willen werken met duurzaamheid als basis en leidraad. We kijken naar de invloed van onze materialen op het milieu, we vinden herbruikbaarheid en recycling belangrijk. We proberen de klimaatveranderingen te minimaliseren door voorwaarden te stellen aan isolatie, vochthuishouding en de kwaliteit van het binnenklimaat. Bij onze projecten van renovatie en onderhoud zetten we met enthousiasme daarop in.

Stiekem hebben we ‘aan de keukentafel’ eens nagedacht over hoe wij een soort ideaalmodel voor NL zouden ontwerpen. (niet gehinderd door de waan van die dag en door wetten en bezwaren, die al zo vaak vooruitgang in de weg staan). In het kleinschalige NL is ruimte een schaars en kostbaar element.

Zeer veel ruimte wordt ingenomen door de veeteelt, Niet alleen plaats voor weiden en megastallen, maar er wordt ook veel ruimte gebruikt om voor veevoer te zorgen: enorme raaigraspercelen, maisvelden en andere veegewassen. Terwijl het economisch effect van dit alles bijzonder gering is. Denk die sector nou eens gewoon weg. Wat een ruimte zou er vrijkomen voor natuur, woningbouw, recreatie. Stikstofprobleem gehalveerd, CO2 en methaanuitstoot sterk verminderd. Geurloze provincies, wat een weelde!

En onze arme koeien! De meeste koeien leiden in NL een uitzichtloos en pijnlijk bestaan. Voor ons: een onmenselijk bestaan. Die dieren zijn het beste af als ze er niet meer zijn. Houden we over: mooie weiden met echt gras en kruiden, vogels en insecten, vlinders en bijen en een paar blije koeien, pakweg drie per hectare (dat is de ideale dichtheid?).

Nou ja, de Kerstvakantie is weer zo voorbij en gaan we op volle kracht de realiteit in. U kunt op ons rekenen.